ถาม: ค่าธรรมเนียมการจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมที่ผู้ซื้อออกแทน ถือเป็นเงินได้พึงประเมินของผู้ขาย ตามมาตรา 39 แห่งประมวลรัษฎากร หรือไม่
ตอบ: ค่าธรรมเนียมในการโอนตามมาตรา 457 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ กำหนดให้ผู้ซื้อและผู้ขายพึงออกใช้เท่ากันทั้งสองฝ่าย แต่เมื่อผู้ขายทำสัญญาให้ผู้ซื้อชำระค่าธรรมเนียมทั้งหมด จึงเป็นกรณีที่คู่สัญญาตกลงกันเป็นอย่างอื่น และค่าธรรมเนียมดังกล่าวผู้ซื้อจ่ายให้แก่กรมที่ดิน ไม่ใช่จ่ายให้ผู้ขาย ดังนั้น จึงไม่เป็นรายได้จากการประกอบกิจการหรือเนื่องจากการประกอบกิจการของผู้ขาย ย่อมไม่ถือเป็นประโยชน์อย่างอื่นซึ่งอาจคิดคำนวณได้เป็นเงินที่ผู้ขายได้รับ จึงไม่เข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 39 แห่งประมวลรัษฎากร ที่ผู้ขายต้องนำไปถือเป็นรายได้เพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคล
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 10773/2557
ตามมาตรา 39 แห่งประมวลรัษฎากร เงินได้พึงประเมิน หมายความว่า เงินได้อันเข้าลักษณะพึงเสียภาษีในหมวด 3 ภาษีเงินได้ เงินได้ที่กล่าวนี้ให้หมายความรวมตลอดถึงทรัพย์สินหรือประโยชน์อย่างอื่นที่ได้รับซึ่งอาจคิดคำนวณได้เป็นเงิน
ค่าธรรมเนียมในการโอน ตามมาตรา 457 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ กำหนดให้ผู้ซื้อและผู้ขายพึงออกใช้เท่ากันทั้งสองฝ่าย แต่เมื่อบริษัท อ. ทำสัญญาให้ผู้ซื้อชำระค่าธรรมเนียมทั้งหมด จึงเป็นกรณีที่คู่สัญญาตกลงกันเป็นอย่างอื่น และค่าธรรมเนียมดังกล่าวผู้ซื้อจ่ายให้แก่กรมที่ดิน ไม่ใช่การจ่ายค่าธรรมเนียมดังกล่าวให้บริษัท อ. ดังนั้น จึงไม่เป็นรายได้จากการประกอบกิจการหรือเนื่องจากการประกอบกิจการของบริษัท อ. ค่าธรรมเนียมดังกล่าวย่อมไม่ถือเป็นประโยชน์อย่างอื่นซึ่งอาจคิดคำนวณได้เป็นเงินที่บริษัท อ. ได้รับ จึงไม่เข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 39 แห่งประมวลรัษฎากร ที่บริษัท อ. ต้องนำไปถือเป็นรายได้เพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคล
